افزایش مصرف داروهای لاغری و دیابت مانند اوزمپیک و سایر داروهای گروه پپتید شبه‌گلوکاگون۱ (GLP-1) موجی از بحث‌ها درباره عوارض این داروها برانگیخته است، که تازه‌ترین مورد با عنوان «آلت‌تناسلی اوزمپیکی» یا «واژن اوزمپیکی» شناخته می‌شود.
به گزارش نیویورک پست، دکتر شری راس، متخصص زنان و زایمان، می‌گوید: «[سرعت] کاهش وزن می‌تواند باعث افتادگی پوست، شل شدن و ایجاد چین‌وچروک در سراسر بدن شود. تمام بخش‌های بدن ممکن است در واکنش به این کاهش وزن چشمگیر تغییرات پوستی قابل مشاهده داشته باشند، از جمله در پایین شکم، برجستگی ناحیه شرمگاهی و لابیای داخلی و خارجی.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
واژن با دو مجموعه چین پوستی احاطه شده است‌‌‌ــ لبه بزرگ بیرونی و لبه کوچک داخلی‌ــ که از برجستگی چربی بالای استخوان شرمگاهی امتداد دارند. برخی مصرف‌کنندگان داروهای پپتید شبه‌گلوکاگون۱ گزارش داده‌اند که کاهش وزن از حجم لبه بزرگ کاسته و باعث شده است پیر و افتاده به نظر برسد.
روش‌های زیبایی مانند تزریق فیلر (پرکننده) یا پیوند چربی حجم لبه بزرگ را بازمی‌گرداند. به گفته دکتر مایکل طاهری، متخصص زنان و زایمان در لس‌آنجلس، این فیلرها مشابه فیلرهای صورت‌اند و تا هشت ماه دوام دارند. پیوند چربی، که بافت از ران، شکم یا نقاط دیگر بدن مراجع گرفته می‌شود، خطر پس‌زدگی ندارد اما به‌مرور زمان دوباره جذب بدن می‌شود.
گزینه‌های دیگر لابیاپلاستی برای تغییر شکل و روش‌های تنگ‌سازی واژن برای بازگرداندن استحکام کانال واژن را شامل می‌شود. دکتر جاستین پرون، جراح پلاستیک در استرالیا، می‌گوید با افزایش مصرف داروهای پپتید شبه‌گلوکاگون۱، تقاضا برای این روش‌های درمانی به‌شدت بیشتر شده است.
«آلت تناسلی اوزمپیکی» اکنون به فهرست رو‌به‌رشد عوارض جانبی غیرمعمول داروهای پپتید شبه‌گلوکاگون۱ از جمله «صورت اوزمپیکی»، «انگشت اوزمپیکی»، «پستان اوزمپیکی» و «باسن اوزمپیکی» پیوسته است.
از عوارض شایع‌تر این داروها می‌توان به حالت تهوع، استفراغ و اسهال اشاره کرد.
